_{فردا به ما نشان خواهد داد آنچه امروز نمی خواهیم باور کنیم.}

_{مردم ساده،بر حذر باشید از آدم پست!}

_{لئون تروتسکی}

_{»تقدیم به تمام آدم های پست«}

_{تا به حال به فکر کردن، فکر کردیم؟}

_{خداوندا بابت فکر کردن از تو سپاسگزارم.}

_{از تو میخواهم که این فکر را در ذهن من بیندازی که به تو و آفرینش تو فکر کنم.
و ممنون از تو بابت آفرینش زمان ،که فکر ناقص من قادر به فهم قبل از خلقت آن نیست.
در این فکر که بی نهایت را چگونه در ذهنم جا بدهم.
یا چه تعریفی برای نیستی، در افکارم پرورش دهم.}

_{از تفکرها چه حاصل
عمل باید شود.}

_{شباهنگام تو را دیدم درون برق چشمان سیاهی
که نگاهش را به من دوخته است و راهش قد یک دنیا
تو را در آسمان خاموش دیدم چون ستاره میدرخشیدی ز نور
من همان کوچک نظر هستم که دریا را با قطره های اشک خود می سنجم.}

      محبت تاریکی ذهن مه آلود و خسته از گذر زندگی را چون باران ز غباران پاک می گرداند و همچو آفتابی درخشان در دل ظلمت زده ی جاده ی زندگی امید بخش است.
 

     من به خیلی ها توصیه می کنم که خاطرات روزانه شان را بنویسند و خاطرات قبلی خود را بخوانند، یا توصیف دیگران را از زندگیشان بشنوند؛ در این صورت ممکن است آن قسمت های مجزای درون ما در هم بشکند. شنیدن تصور دیگران سبب می شود که چشم اندازی از زندگی خود به دست آوریم و این خیلی چیزها را روشن میکند.

کارل گوستاو یونگ